Şu aralar Adana, Portakal Çiçeği Festivalinin heyecanıyla çalkalanıyordu. Her akşam 17.00’dan güzel konserler oluyor Gençlik Meydanında,yerel gruplar küçük ama eğlenceli konserler veriyorlar.Sıcacık bir ortam oluyor anlayacağınız.
Geçen akşam ben de bu ortamı deneyimleme fırsatı buldum.
Annem ve babam da vardı,yürüyerek geçiyorduk oradan, bir göz atmak istedik. Yerel bir grup konsere başlamak üzereydiler. Birisi kız olmak üzere üç gitarist ve bir solist vardı. Gitaristlerin hepsinin saçı uzundu –uzun saç önemli sonuçta- ve ellerinde gitarları gayet havalı bir şekilde duruyorlardı. Performanslarına başladılar ve ilk olarak ‘Born To Be Wild’ adlı bir şarkı söylediler.
Ve ben,çarpıldım.
Evet, yanlış duymadınız, basbayağı çarpıldım. Işık efektleri girip gitarların ilk riffleri duyulduğu andan beri hipnoz olmuş bir şekilde dinledim onları. Çok mu iyilerdi? Değillerdi.Çok mu coşturdular kalabalığı? Yoo.İki üç tane genç erkek omuz omuza verip halay çeker gibi zıpladılar,önümdeki kızlar iki kere Headbang yaptılar –aslında yapamadılar,yapmaya çalıştılar ama- en fazla bu oldu yani herkes ot gibi dinledi. Tabi ben çok etkilendim, ben vefat,ben iptal. Beni etkileyen şey müziğin güzelliği falan değildi.
Beni çarpan şey,ruhtu. Ortada çok mükemmel bir müzik icra edilmedi fakat grubun çalarkenki o aurası... Hayatımda ilk defa böyle bir şeye şahit oldum ben. Müzik yaparkenki o konsantrasyonları, o her şeyi unutuşları, düz saçlı erkek gitaristin saçlarını sallayışı –saç önemli demiştim- , vokalistin şarkıyı söylerken kendini kaybetmesi... Ve bunların hepsinin tek nedeni müzik. Öyle bir şey ki bu,hem seni kendisi olmadan yaşatmıyor, hem de verdiği o hislerle ölmüşten beter ediyor. Ve o insanlar... Muhtemelen yüzde doksanı benim gibi müzikle nefes alan insanlar değillerdi, öyle insanlarla dolu bir mekan olmamasına rağmen o müzik aşkı vardı.
Şimdi düşünüyorum da, müzik aşkı hep vardı ya. Hiç terk etmedi ki beni, bizi.
Ve düşün yani sevgili okur, vasat bir yerel grubu dinlerken böyle yamuluyorsam, kim bilir şarkıları olmadan nefes alamadığım grupların konserlerinde nasıl olurum.
İyi ki varsın Rock! İyi ki varsın Metal! İyi ki varsın Müzik!
Nazlıcan Özkut
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder