Her insan kendisinin cellâdı değil mi? Herkes yaptığı
hatanın bedeli ödemiyor mu? Bu bedel insanın ölümüne de yol açabilir, ölümden
daha beter bir acı da tattırabilir.
Bu ödenen bedeller birer derstir bize. Önemli olansa bu
derslerden bir şey kapmak ve içimizdeki cellâdı dinginleştirmek. Peki ya dinginleşmezse?
İşte o zaman kendimizi kontrol edemeyiz. Kendimize yaptıklarımız yetmezmiş gibi
kısa bir zaman sonra başkalarının da cellâdına dönüşürüz. İşte burada vicdan
devreye girer. İnsan kendine yaptığı zararlardan pek etkilenmez ruhsal olarak
fakat kendi hatası yüzünden başkasının bedel ödemesini sağlıklı bir birey
kaldıramaz.
Sonuç olarak, içimizdeki cellâdın oyunlarına kapılırsak bu
bizi kötüye sürükler, mutsuz eder. Fakat o cellâda hükmedebilirsek hayat bizim
için cennet olur ve tabii sevdiklerimiz için de.
TuruncuBeyaz
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder