12 Mayıs 2015 Salı

Adana, Şehirlerin Babası

Türkiye’deki insanların çoğunun ön yargıyla yaklaştığı bir şehirdir Adana. Temel olarak şehir 2’ye ayrılır. Seyhan ve Yüreğir. Seyhan daha nezih ve refah düzeyi yüksek yerlerden oluşur. Yüreğir gelişmekte olan ama Seyhan'a yaklaşamayan yerdir. Herkesin düşündüğü gibi Adana’da deniz yoktur. Göl vardır. 

Gıda olarak Türkiye'nin en ucuz ve çeşitli illerinden biridir. Ayrıca yemek olarak Adana Kebap çok ünlüdür. 2 dükkandan biri kebapçıdır. Başka illerdeki gibi yanındaki mezeleri para verip almazsınız ikramdır onlar. Havada soba egzoz dumanı değil, mangal dumanı vardır. İçecek olarak şalgam tercih edilebilir. Geleneksel tatlı ise bici bici adı verilen değişik bir şeydir.

Sarı yanmadan kornaya basanı çoktur. Küfredeni boldur. İnsanı eğlencelidir, manyaktır. Araba çarpar yayaya, iner birde şoför döver araba çizildi diye vurduğu adama. Araba kutsaldır. Yollar engebeli değildir. Düzdür. Engebeli olmasını sağlayan belediyedir. Yol tarifi çoğu navigasyon sisteminden daha gelişmiştir. Kadın sürücüleri mükemmeldir (Annem bunun en iyi örneği).

Allah bize cehennemde indirim yapar herhalde. Ne de olsa Adana’da yazı geçirmek cehennem gibi bir şey. Günde 2-3 kez giysinizi değiştirmeniz gerekir. Sıcak insanı dinden çıkartır. Geceleri 2 yastıkla yatılması gerekir. Sonuçta her 2 yüzü de terden ıslanıyor. Klima şart. Kışı iyidir. Bir gömlek ve sweatshirt ile idare edebiliriz. Yağmuru dert değildir. Yağmuru dert yapan arabalardır. Sanki bir oyunmuş gibi yolda biriken suları üstümüze atmaya çalışan arabaları meşhurdur. Vay gavatlar vay.

Her şehir gibi kötü olan yönleri vardır Adana'nın. Şakirpaşa tarafı genelde kötü olarak adlandırılır. Ayrıca Kiremithane denilen bir mahalle var… Adana'nın suç oranının en yüksek olduğu bölgesidir. Devlet bile korkusundan batısına İncirlik Hava Üssü’nü, doğusuna 6.Kolordu Komutanlığını konuşlandırmıştır.

Eren Can Özdemir

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder