"Buluştuğumuz yerler mi?
Yok eder oraları hayat, hayaller, yağmurlar.
Sırlar paylaştığımız veya
umutsuzluğa düştüğümüz her yeri
zaman siler, boşlukta dağılırlar."
‘’Yerler’’ şiirinin yukarıda geçen dizelerinde yerlerin insanlar için farklı farklı anlamlar taşıdığı anlıyorum. İnsanların o yerlerde zaman geçirdiklerini, o yerlerde sevdiklerini o yerlerde duygulandıklarını ve bu yerlere anlam yüklediklerini ancak zamanın bu yerleri sileceği...
"Bir zamanlar sevildiğimiz yerler de yoktur.
Renge kalbini veren ışıktır çünkü."
Şiirin bu dizelerinde zarif bir benzetme kullanılmış. Şair insanı ışığa, yerleri de renge benzetmiş. Şair burada ışıksız rengin bir anlamı olmayacağı gibi yerlerin de insansız bir anlamı olmayacağını, yerlere anlamlarını insanların verdiğini anlatmış veya ben böyle anlıyorum.
"Verdiğimiz sözler bile… solar… doğar… ve solar.
En güzel rüzgar zamanla unutulur,
kar yağan köy meydanında bir deli,
bir köpeğe sarılır.
Akordeon sesleri bile şafağa kadar."
Bu dizelerde sonu olan şeylerin sadece yerler ile bitmediği ve İnsanların duyduklarından, gördüklerinden, kokladıklarından, hissettiklerinden aldıkları zevklerin de sonlanacağı anlıyorum ben.
Peki ya siz?
Hakan Savlı
Yerler-
Gizli
Sözcükler Yayınları
Erdem Topçu
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder