Hayvanlar benim için insanlardan daha değerli demiş olsam abartmam herhalde. Çoğu arkadaştan daha iyi bir dost, çoğu insandan da daha iyi insanlar. Onlar bu kadar masum ve her koşulda sevgimizi beklerken biz neden onlara eziyet ediyoruz? Neden herkes unu normal karşılıyor?
Hayvanlara değer veren ya da kötü davranmayan insanların sayısının bu kadar az olması beni üzüyor. Hakaret ederken bile hayvan deriz. Birkaç örnekten sonra bana hak vereceksiniz. İlk olarak heves edilip alınan sonra da sokağa bırakılan hayvanlardan bahsedeyim. Bir anlık hevesle ay ne kadar diye aldığınız ya da yazlığa giderken sadece yazın bakmak için alıp sonra da sokağa bırakılan hayvanlar var. Bunu nasıl yapabiliyorsunuz aklım almıyor. Onlar sizin sadece hayatınızın bir parçası olabilir ama siz onların tüm hayatısınız. Size alışmadıklarını mı sanıyorsunuz ya da yeni doğan bir evcil hayvanın hep evde büyüyüp sonra da diğer sokak hayvanlarının arasına atılması çok korkunç. Kendini savunmayı bilmiyor diğer hayvanların arasında eziliyor, nereden yemek bulacağını bilmiyor kısacası o şartlar altında yaşamayı bilmiyor.
Gelelim sokakta kötü davranılan hayvanlara. Arabayla çarpıp sonra arabaya bakanı mı istersiniz, yoldaki hayvanı tekmeleyeni mi ne arasanız var ülkemin güzel(!) insanlarında. Ben bunları yazmaya utanıyorum da siz nasıl yapmaya utanmıyorsunuz! Bu konudaki öfkemi kelimelere sığdıramıyorum. Bu yüzden de hayvanlar bana göre insanlardan daha insanlar. Öyle de olacaklar. Umarım bunu okuduktan sonra biraz daha duyarlı biraz daha gözünüz açık bakarsınız olanlara ve bana hak verirsiniz.
Ayşe AKDENİZ
